Biała Gołąbka

Jarosław Paluch, 1967 – 1999, żył i tworzył w Warszawie ;
Studia na warszawskiej ASP: 1988 – 1993
w pracowniach prof: Konieczny, Kalina, Tarasin, Winiarski.
Dyplom z wyróżnieniem u prof. Stefana Gierowskiego.

Ducha prac Palucha najpełniej oddaje opinia prof. Ryszarda Winiarskiego:

„Praca twórcza Jarosława Palucha sytuuje się na pograniczu poezji i działań wizualnych. Jest rodzajem refleksji nad ludzką zdolnością postrzegania i rozumienia. Rozgrywa się jednocześnie na kilku poziomach, poszczególne obrazy są zapisem, czy może scenariuszem nierealnych, symbolicznych sytuacji, których odczytanie i zrozumienie jest formą ich urealnienia.
…Nie prowadzi gry z publicznością i nie myśli o społecznej funkcji sztuki, jest to raczej gra z własną wyobraźnią…
Stosuje ironię, mistyfikację i demistyfikację, stara się niejako ocalić sens i wartość, odcedzając je od konwencjonalnych i formalnych naleciałości przedstawień tematu. Będąc przekonanym o niemożliwości zrozumienia- uchwycenia prawdy o sobie i świecie, podświadomie podąża za sugestią S. Becketta, że jedynym wyjściem z takiej sytuacji jest mnożenie własnych możliwości, spełnienie wszystkich swoich potencji, stąd sztuka jest pojmowana jako forma rozszerzenia granic własnej obecności w świecie, nawet za cenę popadnięcia w fikcje. Poszczególne obrazy, czy obiekty są rodzajem impulsu, inspiracji dla tych stanów naszej jaźni, które w codzienności nigdy by się nie pojawiły”.